Całun i ikony


Wysoka rozdzielczość trójwymiarowego wizerunku pozwoliła wydobyć prawdziwą twarz Człowieka z Całunu (fot. nr 12). Wynik ten umożliwia sprawdzenie z eidomatycznego punktu widzenia zgodności – popartej przez historyczno-ikonograficzne badania - pomiędzy obliczem Człowieka z Całunu a najważniejszymi ikonami, przedstawiającymi twarz Chrystusa.

W celu dokonania bezpośredniego porównania należało uzyskać wizerunek en face oblicza ze zdjęcia nr 12 za pośrednictwem rotoskalacji; wynik obróbki przedstawia zdjęcie nr 19.

Poczynając od VI wieku, ponumerowano niektóre najważniejsze i najbardziej znane ikony Fot. 19 Chrystusa, aby dokonać analizy porównawczej z trójwymiarowym, oczyszczonym z ran, wizerunkiem Człowieka z Całunu; oto one:

Zdjęcie nr 20 przedstawia cztery wyżej wymienione ikony: w górze po lewej widzimy Chrystusa z Mandylionu, po prawej Chrystusa Pantokratora, u dołu po lewej Chrystusa udzielającego błogosławieństwa oraz Chrystusa z klasztoru Chilandari.

Porównanie przez nałożenie rysów różnych twarzy Chrystusa wyobrażonych na wyżej wymienionych ikonach, otrzymanych przy pomocy algorytmu ewidencji przejść, podkreśla istnienie linii wspólnych i potwierdza jedność przekazywanego przez wieki wizerunku Chrystusa (fot. nr 21).

Następnym krokiem było nałożenie cech charakterystycznych wyżej wymienionych ikon na trójwymiarowy wizerunek Człowieka z Całunu. Na zdjęciu nr 22 przedstawiliśmy jako przykład nałożenie na oblicze Człowieka z Całunu rysów twarzy ikon wyobrażonych na zdjęciu nr 20. Uzyskane wyniki podkreślają wysoką liczbę punktów zbieżnych tak, iż za prawdopodobne możemy uznać przypuszczenie, że twarz Człowieka z Całunu stanowiła prototyp, na którym przynajmniej od VI wieku wzorowała się ikonografia chrześcijańska.