1939-1946 - Całun w Montevergine
Aby uchronić Całun przed
przypadkowym zbeszczeszczeniem wojennym (wojna była tuż tuż), Całun w tajemnicy
przewieziono do Sanktuarium w Montevergine (Avełlino). Dotarł tam 25 września 1939 roku
po 18 dniach tymczasowego pobytu w Rzymie, w Kaplicy Pałacu Królewskiego.
KLASZTOR BENEDYKTYNÓW uznano za najbardziej odpowiednie miejsce ze względu na bezpieczeństwo i szacunek, jaki należał się Świętemu Płótnu.
Obawiano się, że przechowywanie w Watykanie nie byłoby bezpieczne ze względu na działania wojenne.
Po prawej: ołtarz Nocnego Chóru, gdzie Całun przechowywano od 25
września 1939 roku do 28 października 1946. Pośrodku: w tym salonie krótkim i
niezwykłym wystawieniem dnia 28 października 1946 roku Kardynał Fossati pragnął
podziękować Benedyktyńskim Zakonnikom za siedmioletnią opiekę nad Całunem.
31 października 1946 roku - Całun powraca do Turynu i zostaje ponownie umieszczony na
ołtarzu Bertola.
W liście pasterskim z 31 października 1946 roku Kardynał Maurilio
Fossati przypominał:
<<Mądrą rzeczą było wywiezienie Całunu z Turynu, bo
nawet jeżeli uszanowałyby go bomby,, to nie uszanowałby go dopytujący sig o niego
najeźdźca>>.
