W roku 1452 (a według niektórych historiografów w 1453) Małgorzata de Charny, nie chcąc zwrócić Całunu kanoni-kom z Lirey, którzy wytoczyli przeciwko niej sprawę u władz w Besanęon i Troyes, domagając się zwrotu Świę-tego Płótna, przekazała relikwię księciu Ludwikowi Sabaudzkiemu i jego żonie, Annie Cypryjskiej.

Całun był zatem własnością domu sabaudzkiego przez dobrych 530 lat, tj. aż do śmierci króla Umberta II (18 marzec 1983), kiedy zgodnie z ostatnią wolą tego władcy przeszedł na własność Stolicy Apostolskiej. Akt donacji w swej ostatecznej formie sporządzono 18 października 1984 roku.