Wnioski


Analiza uzyskanych doświadczalnie wyników wykazuje, że brane pod uwagę teorie prowadzą do śladów, które jedynie w sposób bardzo przybliżony mogą wyjaśnić proces powstania wizerunku znajdującego się na całunowym płótnie.

Ślady obecne na Całunie stanowią zatem wynik naturalnego, do dzisiaj nie wyjaśnionego ani teoretycznie, ani empirycznie, procesu.

Otrzymane do tej pory wyniki nie są sprzeczne, a nawet odpowiadają przypuszczeniu, że Całunowy wizerunek powstał w sposób naturalny

Elementem podstawowym W trzech najważniejszych rozważanych teoriach jest obecność mieszanki aloesu i mirry która odgrywa fundamentalną rolę, ponieważ zachowuje się jak rodzaj fotograficznego płynu, a w każdym razie jak katalizator w reakcjach chemicznych lub jako komórka przyciągająca w procesach fizycznych tkwiących u podstaw formowania się wizerunku. Jedyne przypadki, w których nie stosuje się powyższych wonności, odnoszą się do wizerunków otrzymanych w wyniku ciepła lub trwającego dłuższy czas promieniowania.

Przecięcie się wszystkich pozytywnych cech dających wydobyć się ze wszystkich trzech teorii powinno doprowadzić do obrazu obfitującego w bogactwo szczegółów bliskie wizerunkowi całunowemu; fakt ten może kazać nam przypuszczać istnienie jedynej teorii syntezy, która przy aktualnym stanie rzeczy nie została jeszcze sformułowana.

To, co powiedzieliśmy, wypływa z przeanalizowania niektórych podstawowych cech całunowego wizerunku, które można traktować jako parametry odróżniające w stosunku do wizerunków doświadczalnych.

Na przykład, w przypadku głównej nieodłącznej cechy całunowego wizerunku tzn. negatywowości, wszystkie teorie prowadzą do wytworzenia obrazów o tej charakterystyce.

Odnośnie zainteresowania samymi włóknami powierzchniowymi w powstawaniu wizerunku, w przypadku zastosowania ciepła oraz roztworów kwaśnych powstaje obraz widoczny również na odwrocie tkaniny.

Bardzo ważną cechą całunowego wizerunku jest niewywabialność, poświadczona przez fakt, iż pomimo udokumentowanych przez historię zmiennych kolei losów Całunu, wizerunek przedstawia się na tyle intensywnie, aby pozostać widzialnym; sztuczne obrazy są natomiast labilne i z biegiem czasu zanikają.

Kolejną charakterystyczną cechą Całunu jest trójwymiarowość, którą wydobyto dzięki zastosowaniu informatyki. Obecność tej szczególnej cechy na obrazach doświadczalnych została poddana badaniom tych samych matematycznych metodologii, które zastosowała przy badaniu Całunu grupa badaczy kierowana przez Nello Balossino [9], specjalistę Obróbki Obrazów w Departamencie Informatyki Uniwersytetu w Turynie. Obrazy powstałe w wyniku styku posiadają cechy trójwymiarowości, jednak prowadzą do rysunków nie wykazujących harmonii treści; w obrazach otrzymanych za pośrednictwem energii termicznej i poprzez korozję trójwymiarowość nie istnieje.

Z tego, co powiedziano, można wyciągnąć wniosek, że badanie nad powstaniem całunowego wizerunku stanowi pole poszukiwań, odwrotnie niż inne poszukiwania, które dotarły do ostatecznych wyników, przedstawia jeszcze nie przeanalizowane lub nie związane z naukowym ostatecznym orzeczeniem aspekty.